Hellbillies

Dæ æ jaddi me rart koss det kan ga te.
Tenk at du gar i lag med meg.
Og om det blæs kalt, æ eg varm og heit,
for du æ den finast eg veit.

I granskande skin fra ei gatelykt,
æ 'kji alt like trygt.
Og spør du meg no, bi eg heilt i beit:
Koffar den finast eg veit?

Men nar dyna varmar kring oss bae to
i mørke natta,
ska eg kviske i øyra ditt og svara pa
koffar du æ den finast eg veit.

Kor eg henta alt motet fra
Kan 'kji eg forsta.
Men ein ting veit eg klart og greit:
At du æ den finast eg veit.

Nei, at eg skulde ha slik tur, det æ 'kji te a tru!
Nar alt va slutt, og eg skull ga, ved døra der stod du!

Du æ ein tosk, du bi 'kji gift,
sa ho mor, eg skull' pa vift.
Eg skulde sport ko feilen va,
men eg va stolt og syntest sjal eg va i slag.
Æ 'kji so heilt sikker i dag.
Eg har 'kji antle drag.

Eg ha no dansa med mange,
og kasta stein pa jenteglas.
Ha rusla heim i doggvatt gras.
Berre fjas, eg høyre latten nar eg gar.
Svir som salt i vidapne sar.
Eg har 'kji antle drag.

Nei, eg skjøna meg 'kji stort pa kvemfolk,
nei da strekk 'kji vetet te.
Dæ' harmeleg, men ko ska'n, dei era slue som fan.
Ei æ mjuk som ei fløyelspute.
Ei æ hard som ein flintestein.
Ei æ sjelda og alder ute.
Ei æ ven med kort mannebein.

No ha eg prøvd med 'ræ meste.
Eg kjøpte bat, eg kjøpte bil.
Ein stereo-vegg med knalltøff stil.
Colgate-smil, dæ va'kji hjalp i, langt ifra!
Lura pa koss detta ska ga.
Eg har 'kji antle drag.

Eg skull' te fjells for a jakte rein.
Bussen va ganske sein, eg skulde ga te Hein.
Været va ruskut og tungt og gratt.
Lendet va sleipt og vatt,
sjøl vart eg redd so smatt.
Hadde hverken kart ell kompass,
burde jaddi hugst pa sopass.
Jævlig dumt syns væl du?

Mase og stein dæ va allt eg sag.
Skodda kom sigande tjukk, so tung og gra.
Jeger'n va liten og Vidda stor.
Hadde 'kji leger ror,
trengde ein storebror.
Eg tok te miste true
pa at eg skull' finne bue.
Klukka gjikk, huttetu, va snart sju!

Men da kom eg te ei krasafaren steinbu.
Eine veggen sigji ut, men taket nokolein.
Sette meg og fann fram nista,
vat og kald so kroppen rista.
Likevæl va eg glad!

Afto e livet som ein skoddeheim.
Vegen e langtfra bein,
eg kan 'kji finne heim.
Rota pa rundt i eit narrespel.
Kjempa imot eit bel,
lyg meg ifra eindel.
Nar det e som aller svartast.
Nar det bles med krappe vindkast.
Nar eg gar mot eit stup, ni eit djup.

Da kjem eg te ei krasafaren steinbu.
Eine veggen sigji ut, men taket nokolein.
Set meg ned og finn fram nista,
vat og kald so kroppen rista.
Likevæl e eg glad! Eg e glad!

Da kjem eg te ei krasafaren steinbu.
Eine veggen sigji ut, men taket nokolein.
Set meg ned og finn fram nista,
vat og kald so kroppen rista.
Likevæl e eg glad!
Ja, likevæl e eg glad!
Ja, likevæl e eg glad.

krasafaren - nedslite av ytre pavirkningar over lang tid.

Fredlaus som Gjest Bardsen,
tjue hunda ette meg.
Sov 'kji heile natte lang
fyri sole viste seg.

Eg æ pa rømmen, over stein og stubb,
ja hinnmann og eg æ med i sama klubb
Hvis eg kjem heim før dagen gryr,
vare're eit eventyr!

So sprang eg beint pa hinnmann sjøl,
han ga meg flusst med peng.
Eg overnatta ute,
pa ei halvra masaseng.

So sprang eg nedat ane,
men han Gamle Eirik kom.
Da tok'n alle pengad'n,
og forsvann som ein ballong.

Har to gode grunna for
a grate puta vat.
Den fysste æ ho Birgjit Lien,
ho va so glad og kat.
Andre grunn æ fangeholet,
for læsmann æ pa jakt.
Og hvis 'n fysst fær tak i meg
so æ mi framtid lagt!

Har ei kjæring uti Solør,
og ei an fra Søndre Land.
Ho sigji ungjin' henn æ min,
han ligna 'kji dæ grand.

Ho Kari va no so grann og fin,
og sprudlande som sjampanjevin,
men tru om ho hadde stort uppi skalla?
Eg nappa blad, sa ska ikkji - ska,
og va i tvil om det kunna ga bra.
Endeleg gjikk eg inn kyrkjidøre.

Det va ingen orgel-ljom,
nei, kyrkja va heilt tom.
Eg skjønte at eg va for sein!
Slik vil det ofto ga,
hvis du venta
heilt te 'ru æ sikker pa.

Ho Anne va no so stø og trygg,
ei solid dame, slett ikkji stygg,
men kansi va ho lite for rolen?
Eg nappa blad sa ska ikkji - ska,
og va i tvil om det kunna ga bra.
Endeleg gjikk eg inn kyrkjidøre.

Eg fikta me'n Birgjit Lien ei stund,
i kjako va ho so raud og rund,
men kan du stole pa ei jente fra Gulsvik?
Eg nappa blad sa ska ikkji - ska,
og va i tvil om det kunna ga bra.
Endeleg gjikk eg inn kyrkjidøre.

Det va ingen orgel-ljom,
nei, kyrkja va heilt tom.
Eg skjønte at eg va for sein!
Slik vil det ofto ga,
hvis du venta
heilt te 'ru æ sikker pa.
For sein! Slik vil det ofto ga,
hvis du venta heilt te 'ru æ sikker pa.
For sein! For sein!

Bra som ein fønvind kom tide var ilag.
Fri ifra kavet, to neta og ein dag.
Men holet i min ring,
det passa ingenting.
No leita eg kvilelaust omkring.

Varm som ein fønvind, du pusta pa mitt liv.
Flaug bort med vinden, det stakk meg som ein kniv.
Og holet i min ring,
det passa ingenting.
No leita eg kvilelaust omkring.

Men ei stund va alt forandra, summar'n kom i advent.
Ein bisverm flaug forbi, og julegata va tent.
Det va midt pa svarte vet'n, men neimen om eg fraus.
Eg stod i fønvind luvelaus.

Mjuk som ein fønvind som smelta snø og is.
Orda eg leit pa, va lygn pa alle vis.
Som holet i ein ring,
so full ta ingenting.
No leita eg kvilelaust omkring.

Men ei stund va alt forandra, summar'n kom i advent.
Ein bisverm flaug forbi, og julegata va tent.
Det va midt pa svarte vet'n, men neimen om eg fraus.
Eg stod i fønvind luvelaus.

Men holet i min ring,
det passa ingenting.
No leita eg kvilelaust omkring.

Bra som ein fønvind.
Varm som ein fønvind.
Varm som ein fønvind.

Golv, tak og veggji og ei dør.
Har det omtrent som før.
Dæ'æ uvant om a greie seg
for dei som fa're te.
Men det fær ikkji eg,
her gar det nord og ned.

I dag æ pinleg lik i gar.
Bi're no alder var?
Ma eg spela all mi tid
ein mollstemt melodi,
og sita gnukke, gni?
Fær eg alder fri?

Golv, tak og veggji og ei dør eg kan ga ut.
Burt fra tronge rom, uppa høgste nut.
Vera fri som fuggel'n pa den grønaste grein.
Der vinden blæs so frisk og rein allelein
sit eg pa ein kvilestein.

Ingen lika dagen som æ gra,
den æ so trist a sja.
Men fra tankekista
kan du ta eit malarskrin,
og med pensel fin
male dagen din.

Golv, tak og veggji og ei dør eg kan ga ut.
Burt fra tronge rom, uppa høgste nut.
Vera fri som fuggel'n pa den grønaste grein.
Der vinden blæs so frisk og rein allelein,
sit eg pa ein kvilestein.

Star og lukta pa ei flaske Chanel.
Den gløymde 'ru ta med no i kveld.
Du va sur og bra og skunda 're ga.
No æ're eit forminska mikrobølgeliv som rar.

Eg ha prøvd a forsta, men finn ingen meining.
Koffar tek du ein spinkel og raudhara geiling,
eg har 'kji peiling.

Eg finn spar ette deg overalt,
for eg og du voro pepar og salt.
Hellbillies - Mikrobølgeliv

Men du gikk, og saltet ligg att i eit sar
No æ're eit forminska mikrobølgeliv som rar.

No trur eg at eg tek meg ein tar.
Burti hjørna i skapet star
ei flaske vin som vi to skulde drukkji i lag
No æ're eit forminska mikrobølgeliv som rar.

Hadde 're bra, no era dagad'n grae
Hadde 're bra, den tid me var her bae.

Eg vakna i ei himmelseng i Sem
te kyss og klapp og klem,
men pokkern veit med kem.
Ho strauk over haret mitt og sa:
Me to kunn fa're bra.
Det va jaggu det ho sa.
Kem trudde ho eg va?

Men uppi hektaglaset der sat det ein figur.
Liten kar i Robin Hood mundur.
Han fikla med ein bagji, og sikta pa uss to,
og inni skjegget leika're eit smil.
Han rakte med ei pil.

Snart trudde eg pa alt ho sa,
tok der eg skull ta,
gjorde som ho ba.
Eg mana nøkken fram fra tronge kar,
men ute va're var,
ho kviska i mitt har:
Du hausta slik du sar.

Dæ'æ lett gjort, slik kan det ga.
Eg har kjæring og fire sma.
Dæ'æ fort fa familiebil,
nar du bi raka ta ei pil!

No sit eg pa den høgste tind,
og eg som stod og banka pa St. Peters grind.
Eg trudde eg vart liggjan' dau,
det va ei nakso lang, real magasjau.
No ringji klukka ding, dang, dong,
der sit den sama djevel'n eg sag eigong,
men eg har ingen hovtong.

Den kroppen øylegg mange ting,
han ha kara te seg bade sjel og fing.
Eg skulde nappa skod'n ta'n
kansi stappa turrbrisk uppi rauve pa'n.
For nar eg mana'n te og dra,
Gamle-Eirik svara slapt med ha og ja.
Det kan eg slett ikkji godta.

Tide gar dæ'æ ingen tid a miste,
Bøygen et seg stor og feit.
Vil du rundt'n so bi're langtur,
da treng du sjumilskodde bein,
so sant du 'kji rir pa ein rein.

No æ eg tom for mat og peng,
og brokji som va trong berre heng og sleng.
Eg veit 'kji ko eg tenkte pa,
eg levde hardt og fort, noksa høgt pa stra.
Ligg vri meg rundt i mi harde seng,
skull vore unde ein høneveng
som va varm og god, so vart det ei klo.

Tide gar dæ'æ ingen tid a miste,
Bøygen et seg stor og feit.
Vil du rundt'n so bi're langtur,
da treng du sjumilskodde bein,
so sant du 'kji rir pa ein rein.

Eg ha alltid trudd pa talet sju,
men kansi æ're overtru.
Nar den svarte katta spring forbi,
so star eg tvilande ei tid.
Gauk i sør,
i skogkanten skrik ein gamal røv.
Det æ best du spør
kor foten trør.

Trø 'kji fysst i venstre sko.
Nar sjø'n æ grøn bi dagen god.
Du mista kansi alt ditt hell,
hvis hanen gjel ein kveld.
Gauk i sør,
i skogkanten skrik ein gamal røv.
Det æ best du spør
kor foten trør.

Ei flaggermus og ormeblod
gjer drikken sterk og god.
Nar nala hardt i dokka sting,
ja da skjer det fæle ting!
Gauk i sør,
i skogkanten skrik ein gamal røv.
Det æ best du spør
kor foten trør.

Eg har ein kak uppi Øvre Al
dæ'æ ein fillegard pa tredve mal.
Ti, tolv saui og ei gamal kyr,
skulde kjøpt ny TV, men han vart for dyr!
Her veks det berre løvetann,
eg tek ein tur, slik dann og vann,
te Sundre der eg set meg pa Al Kafe,
og fortel om koss det star te.

Skulde vore ein rikmann,
men det vart alder slik, sann!
Dei supe i seg capuchino,
og drikke vino fino!

Sit og høyre pa radio'n min,
dæ'æ 'kji slik som farr i ti'n.
Ta stasjona so bi're fleir og fleir,
men dei spela alder Oddvar Nygard meir!
Og folk dei dra pa tur kor var,
eg ha 'kji tikji ferie pa femtan ar.
Nei, bonde kunn dei vera kæm fan som vil,
øyde livet i ein skanntil.

Eg gar og trør her te evig tid.
Stort verre kan det ikkji bi!
Skulde sligji hane nedpa jorde her,
men det ha 'kji vore noko turkevær!
Eg ber te Gud, so sant 'n vil,
at Erling Fossen tigji still,
og at det kunna bi lite bære pris
pa lamb og kalv og smagris!

Det va utpa hausten, seint i oktober
da elva hja'n Gamle Bry'n skull byggjast ut.
Det va amper diskusjon i avisa,
mange som ropte: VERN!

Dei kommo med tog og bil heilt ifra Oslo.
La seg inn pa campingen hja Gamle Bry'n.
Han vart eitrande forbanna,
dammen skull byggjast no.

De sko fa're akkorat slik som de vilja,
ropte'n Gamle Bry'n og slo lyset ta.
De sko fa're akkorat slik som de vilja,
for no tek eg straumen og gar. Ha 're bra!

Dei soto med tusjpenn og tegna plakata.
Eit team ifra Dagsrevy'n svinsa omkring.
Eit intervju stod høgt pa lista,
helst me'n Gamle Bry'n.

De sko fa're akkorat slik som de vilja,
ropte'n Gamle Bry'n og slo lyset ta.
De sko fa're akkorat slik som de vilja,
For no tek eg straumen og gar. Ha 're bra! (Ha, ha)

Dæ'æ stor forskjel pa leik og alvor,
og no vart det litt for varmt for meg.
No dreg eg min veg, men eg gløymer deg aldri.
Eg trur det tek si tid før eg fær fred.

Hvis du har ein draum, og kan fantasere,
ein dag so kan det hende alt slær te.
Hvis du set deg eit mal, da æ sjansen større.
Det æ ‘kji flaks, men klare tanka som styra deg.

Livet æ eit spel du ma spela i.
Det æ upp te deg koss du tolka rolla di.
Og no dreg eg min veg, men eg gløymer deg aldri.
Eg trur det tek si tid før eg kan fa fred.

Det æ lett bi blind nar ei jente kasta garnet,
og prata om unga, hus og ring.
Du kan gløyme burt ko ‘re va ‘ru leita ette,
og so sit du att med ingenting.

Har ingen tid te overs lenger no,
tide laga skrukku og ær.
Eg gar langs ein krokut veg
men eg æ pa gang.
Eg trur eg tapa langt meir enn eg vinn.
Eg duppa rundt i rennestein.
Som ei elv som veks seg til ein flaum
æ eg pa gang

Ho æ ei regnsky over skallen min
Ho æ eit mysterium so drapefin
Nar regnet starta ska eg sta og bi vat
Kjem ho te forsta at eg ofra alt for ho?

Ingen pause ell kvil ska eg ta
Om eg æ ubedd so æ eg sta.
Og som jorda kvilelaust i ring
æ eg pa gang
I manelys leita eg meg fram
Spring i ring og skyr all kamp
Sola svir pa ryggen der eg spring,
men eg æ pa gang

Veit eg finn huset ditt
Du vil hugse namnet mitt,
nar eg finn deg bakom blae, høge fjell
Neste gong for uss to,
lova eg 're at me sko
køyre i ein stor limousin
Køyre i ein stor limousin

Har ingen tid te overs no
Tide laga skrukku og ær.
Eg gar langs ein krokut veg
men eg æ pa gang.
Eg trur eg tapa langt meir enn eg vinn.
Eg duppa rundt i rennestein.
Som ei elv som veks seg til ein flaum
æ eg pa gang.

Har ingen tid te overs no.

Me leika uppi Hago i gutedago,
der va're langt fra flatt, men steinut og bratt.
Han Kjell og'n Steinar og eg og'n Einar
Me reiste dit og gjorde mange spik.

Der rulla me stein. Det gjikk so're kvein
Kor stein vart ta tenkte me 'kji pa.
Der fanns ingen lov og rett, me hadde tikji med eit spett
So toko me i og fekk stein pa glid

Me kjende suget ta vaksen kraft.
Det lukta svidd av gamal gneis
Nar tyngdekrafta fekk spelerom,
og alt va her og no,
i ein flygande stein.

Me ropte høgt og skrata og lo,
nar ein stein klovna midt i to,
ell spratt pa ein haug og faktisk flaug.
Nar det dundra og braka i kvist og kraka
Og store tre lett vart meia ned.

Me kjende suget ta vaksen kraft.
Det lukta svidd av gamal gneis
Nar tyngdekrafta fekk spelerom,
og alt va her og no,
i ein flygande stein.

Me kjende suget ta vaksen kraft.
Det lukta svidd av gamal gneis
Nar tyngdekrafta fekk spelerom,
og alt va her og no.

Me kjende suget ta vaksen kraft.
Det lukta svidd av gamal gneis
Nar tyngdekrafta fekk spelerom,
og alt va her og no,
i ein flygande stein.
i ein flygande stein.
Ja, i ein flygande stein.

Det vart alder te at eg gjifta meg,
gjere no slett ingenting.
Nei, det vart ikkje noko ta
a fa seg ring pa fing.
Det va nok mange velja i,
og fleir eg kunne fa.
Men ho eg vilde ha va beintut likeglad.

Ofto so æ're tungt a ga
aleine som ugjift mann.
Likevæl tenkji eg sjelda hardt pa
ho som hugen fann.
Eg kunna kansi vart ei an
og fatt det ganske bra.
Men ho eg vilde ha va beintut likeglad.

Eg ska no 'kji akkorat skryte,
men eg va ganske populær.
Pene jentu dei baud seg fram som
modne tytebær.
Eg smakte bade ei og to,
dei voro ganske god.
Men ho eg vilde ha va beintut likeglad.
Eg kunna kansi vart ei an
og fatt det ganske bra.
Men ho eg vilde ha va beintut likeglad.
Ja ho eg vilde ha va beintut likeglad.

Pa gamleheimen æ're eit stussleg liv,
dæ æ andakt heile tide, asso gjikte som riv.
Eit kaffifengsel der gamlingan' sit.
Dæ bi ein an dans nar dæ'æ me som sko dit.

Da sko me dra te med gittar og bas
og endefeta alt.
Dæ bi eit nøgle te leven.
Me dra te med gittar og bas,og vekkji alle som ein.
Dæ bi eit sabla brak allelein.

Me tappe kommuna te kassa æ tom,
So gjera me kjellar'n te eit studiorom.
Der bi're konserta fra country te jazz.
Me seta upp buss ifra Torpo og Vass!

Da sko me dra te med gittar og bas
og endefeta alt.
Dæ bi eit heise te leven.
Me dra te med gittar og bas,og vekkji alle som ein.
Dæ bi eit sabla brak allelein.

Og stakkars bestyrar'n, ei bisk liten mus,
bi tvangsinnlagt pa dagen i eit sinnsjukehus.
Dæ'æ tomt burtpa pubben, som før va eit mal,
dæ hippaste æ gamleheimen pa Al.

Me dra te med gittar og bas
og endefeta alt.
Dæ bi eit skrekkeleg leven.
Me dra te med gittar og bas,og vekkji alle som ein.
Dæ bi eit sabla brak allelein.

Me dra te med gittar og bas
og endefeta alt.
Dæ bi eit helvetes leven.
Me dra te med gittar og bas,og vekkji alle som ein.
Dæ bi eit sabla brak allelein.

Me dra te med gittar og bas
og endefeta alt.
Dæ bi eit helvetes leven.
Me dra te med gittar og bas,og vekkji alle som ein.
Dæ bi eit sabla brak allelein.
Dæ bi eit sabla brak allelein.

Hvis du æ ta dei som røykji,
so kjem det ein sang te deg.
Du prøve nok a kutte ut,
men alder om du fær det te.
Mange gongu ha 'ru prøvd,
men so kjem det plusseleg ein dag,
som har alt for mange grunna te a ta eit drag.

Snart so æ're ingen stan
som du fær sita ned i fred.
For røykjara bi kjeppjaga
og dei era te spott og spe.
No bi're snart forbudt med nikotin i
alle hus med innlagt lys.
Utta veggen star ein hop med sigarett og frys.

Og pa TV star ein doktersprett
og tegna og fortel,
at du kjem te røykji 're spent ihel.
Ja alle sko me døy, det gjeld bade deg og meg,
men no har eg lyst te a ha're triveleg.

Kansi ha 'ru prøvd fortvila
a venja 're te med snus.
Men brune spar ta snuslepa
vil alder nokon ha i hus.
Og om prisen stig og stig,
om 'n gar te himmels med eit smell,
ja om heile løne gar med ma 'ru røykji lell.

Og pa TV star ein doktersprett
og tegna og fortel,
at du kjem te røykji 're spent ihel.
Ja alle sko me døy, det gjeld bade deg og meg,
men no har eg lyst te a ha're triveleg.

Ja pa TV star ein doktersprett
og tegna og fortel
at du kjem te røykji 're spent ihel.
Ja alle sko me døy, det gjeld bade deg og meg,
men no har eg lyst te a ha're triveleg.
Ja alle sko me døy, det gjeld bade deg og meg,
men no har eg lyst te a ha're triveleg.

Nei hei, koss gar det, syns nok det var du,
Du er plent som før, ikkje til a tru.
Har du det berre bra? Skal du bli her i natt?

Veit du at eg kjende du stod
rett bak ryggen her ved bordet no.
Set deg ned hvis du har tid for ei stund.

Nar ein god gamal sirkushest
kjenner eim fra faren tid,
da lyfter han pa halsen, svingar seg i valsen
sa ung og fri.
Han trør dei steg han kunne før,
og greier den tyngste bør.
At tida har gatt kan han slett ikkje sja.
Den same rundvalsen no som da.

Søt, søt vin, kvelden gar sa fort.
Fint og minnast alle ting dei har gjort.
Ho seier det er hennar draum
a bli gamal i lag.

Allting høver mest som hanske og hand,
og band som bind er skrivne i sand.
No kjem ei bølgje mot land,
dei er snart viska ut.

Har du ein draum som du ikkji kan na,
kan du vegen som føre derifra
har ein sang som gjer sjele di varm
som nar du kvile ved ein jentebarm..

Da har du røta du ikkji ma fløta
ma kji lure deg sjøl
det gar ein veg mellom fortid og framtid
ikkji heft deg med møl
det renn ei elv gjennom ro og larm
av hjarteslag, held sjele di varm
som a vakne ved jentebarm.

Eg har ein sang som set tanken min fri,
skarpe fargu i finstemt harmoni,
skjenk eit glas, eg ska ikkji bi sein
skal for den sangen som kan lokke uss heim

For eg har røta eg ikkji kan fløta
slutta lure meg sjøl
det gar ein veg mellom fortid og framtid
ikkji heft meg med møl
det renn ei elv gjennom ro og larm
ein puls av liv, gjer sjele mi varm
som a vakne ved jentebarm

Ta denna sangen - her kjem ditt refreng
for gamle veni kan kji kjøpast for peng

For eg har røta eg ikkji vil fløta
slutta lure meg sjøl
det gar ein veg mellom fortid og framtid
ikkji heft meg med møl
det renn ei elv gjennom ro og larm
eit tankespinn, gjer sjele mi varm
som a kvile ved jentebarm.