Pa gamleheimen æ're eit stussleg liv, dæ æ andakt heile tide, asso gjikte som riv. Eit kaffifengsel der gamlingan' sit. Dæ bi ein an dans nar dæ'æ me som sko dit.
Da sko me dra te med gittar og bas og endefeta alt. Dæ bi eit nøgle te leven. Me dra te med gittar og bas,og vekkji alle som ein. Dæ bi eit sabla brak allelein.
Me tappe kommuna te kassa æ tom, So gjera me kjellar'n te eit studiorom. Der bi're konserta fra country te jazz. Me seta upp buss ifra Torpo og Vass!
Da sko me dra te med gittar og bas og endefeta alt. Dæ bi eit heise te leven. Me dra te med gittar og bas,og vekkji alle som ein. Dæ bi eit sabla brak allelein.
Og stakkars bestyrar'n, ei bisk liten mus, bi tvangsinnlagt pa dagen i eit sinnsjukehus. Dæ'æ tomt burtpa pubben, som før va eit mal, dæ hippaste æ gamleheimen pa Al.
Me dra te med gittar og bas og endefeta alt. Dæ bi eit skrekkeleg leven. Me dra te med gittar og bas,og vekkji alle som ein. Dæ bi eit sabla brak allelein.
Me dra te med gittar og bas og endefeta alt. Dæ bi eit helvetes leven. Me dra te med gittar og bas,og vekkji alle som ein. Dæ bi eit sabla brak allelein.
Me dra te med gittar og bas og endefeta alt. Dæ bi eit helvetes leven. Me dra te med gittar og bas,og vekkji alle som ein. Dæ bi eit sabla brak allelein. Dæ bi eit sabla brak allelein.
Du æ ein tosk, du bi 'kji gift, sa ho mor, eg skull' pa vift. Eg skulde sport ko feilen va, men eg va stolt og syntest sjal eg va i slag. Æ 'kji so heilt sikker i dag. Eg har 'kji antle drag.
Eg ha no dansa med mange, og kasta stein pa jenteglas. Ha rusla heim i doggvatt gras. Berre fjas, eg høyre latten nar eg gar. Svir som salt i vidapne sar. Eg har 'kji antle drag.
Nei, eg skjøna meg 'kji stort pa kvemfolk, nei da strekk 'kji vetet te. Dæ' harmeleg, men ko ska'n, dei era slue som fan. Ei æ mjuk som ei fløyelspute. Ei æ hard som ein flintestein. Ei æ sjelda og alder ute. Ei æ ven med kort mannebein.
No ha eg prøvd med 'ræ meste. Eg kjøpte bat, eg kjøpte bil. Ein stereo-vegg med knalltøff stil. Colgate-smil, dæ va'kji hjalp i, langt ifra! Lura pa koss detta ska ga. Eg har 'kji antle drag.
Eg skull' te fjells for a jakte rein. Bussen va ganske sein, eg skulde ga te Hein. Været va ruskut og tungt og gratt. Lendet va sleipt og vatt, sjøl vart eg redd so smatt. Hadde hverken kart ell kompass, burde jaddi hugst pa sopass. Jævlig dumt syns væl du?
Mase og stein dæ va allt eg sag. Skodda kom sigande tjukk, so tung og gra. Jeger'n va liten og Vidda stor. Hadde 'kji leger ror, trengde ein storebror. Eg tok te miste true pa at eg skull' finne bue. Klukka gjikk, huttetu, va snart sju!
Men da kom eg te ei krasafaren steinbu. Eine veggen sigji ut, men taket nokolein. Sette meg og fann fram nista, vat og kald so kroppen rista. Likevæl va eg glad!
Afto e livet som ein skoddeheim. Vegen e langtfra bein, eg kan 'kji finne heim. Rota pa rundt i eit narrespel. Kjempa imot eit bel, lyg meg ifra eindel. Nar det e som aller svartast. Nar det bles med krappe vindkast. Nar eg gar mot eit stup, ni eit djup.
Da kjem eg te ei krasafaren steinbu. Eine veggen sigji ut, men taket nokolein. Set meg ned og finn fram nista, vat og kald so kroppen rista. Likevæl e eg glad! Eg e glad!
Da kjem eg te ei krasafaren steinbu. Eine veggen sigji ut, men taket nokolein. Set meg ned og finn fram nista, vat og kald so kroppen rista. Likevæl e eg glad! Ja, likevæl e eg glad! Ja, likevæl e eg glad.
krasafaren - nedslite av ytre pavirkningar over lang tid.
Har du ein draum som du ikkji kan na, kan du vegen som føre derifra har ein sang som gjer sjele di varm som nar du kvile ved ein jentebarm..
Da har du røta du ikkji ma fløta ma kji lure deg sjøl det gar ein veg mellom fortid og framtid ikkji heft deg med møl det renn ei elv gjennom ro og larm av hjarteslag, held sjele di varm som a vakne ved jentebarm.
Eg har ein sang som set tanken min fri, skarpe fargu i finstemt harmoni, skjenk eit glas, eg ska ikkji bi sein skal for den sangen som kan lokke uss heim
For eg har røta eg ikkji kan fløta slutta lure meg sjøl det gar ein veg mellom fortid og framtid ikkji heft meg med møl det renn ei elv gjennom ro og larm ein puls av liv, gjer sjele mi varm som a vakne ved jentebarm
Ta denna sangen - her kjem ditt refreng for gamle veni kan kji kjøpast for peng
For eg har røta eg ikkji vil fløta slutta lure meg sjøl det gar ein veg mellom fortid og framtid ikkji heft meg med møl det renn ei elv gjennom ro og larm eit tankespinn, gjer sjele mi varm som a kvile ved jentebarm.
Har ingen tid te overs lenger no, tide laga skrukku og ær. Eg gar langs ein krokut veg men eg æ pa gang. Eg trur eg tapa langt meir enn eg vinn. Eg duppa rundt i rennestein. Som ei elv som veks seg til ein flaum æ eg pa gang
Ho æ ei regnsky over skallen min Ho æ eit mysterium so drapefin Nar regnet starta ska eg sta og bi vat Kjem ho te forsta at eg ofra alt for ho?
Ingen pause ell kvil ska eg ta Om eg æ ubedd so æ eg sta. Og som jorda kvilelaust i ring æ eg pa gang I manelys leita eg meg fram Spring i ring og skyr all kamp Sola svir pa ryggen der eg spring, men eg æ pa gang
Veit eg finn huset ditt Du vil hugse namnet mitt, nar eg finn deg bakom blae, høge fjell Neste gong for uss to, lova eg 're at me sko køyre i ein stor limousin Køyre i ein stor limousin
Har ingen tid te overs no Tide laga skrukku og ær. Eg gar langs ein krokut veg men eg æ pa gang. Eg trur eg tapa langt meir enn eg vinn. Eg duppa rundt i rennestein. Som ei elv som veks seg til ein flaum æ eg pa gang.
Nei hei, koss gar det, syns nok det var du, Du er plent som før, ikkje til a tru. Har du det berre bra? Skal du bli her i natt?
Veit du at eg kjende du stod rett bak ryggen her ved bordet no. Set deg ned hvis du har tid for ei stund.
Nar ein god gamal sirkushest kjenner eim fra faren tid, da lyfter han pa halsen, svingar seg i valsen sa ung og fri. Han trør dei steg han kunne før, og greier den tyngste bør. At tida har gatt kan han slett ikkje sja. Den same rundvalsen no som da.
Søt, søt vin, kvelden gar sa fort. Fint og minnast alle ting dei har gjort. Ho seier det er hennar draum a bli gamal i lag.
Allting høver mest som hanske og hand, og band som bind er skrivne i sand. No kjem ei bølgje mot land, dei er snart viska ut.
Me leika uppi Hago i gutedago, der va're langt fra flatt, men steinut og bratt. Han Kjell og'n Steinar og eg og'n Einar Me reiste dit og gjorde mange spik.
Der rulla me stein. Det gjikk so're kvein Kor stein vart ta tenkte me 'kji pa. Der fanns ingen lov og rett, me hadde tikji med eit spett So toko me i og fekk stein pa glid
Me kjende suget ta vaksen kraft. Det lukta svidd av gamal gneis Nar tyngdekrafta fekk spelerom, og alt va her og no, i ein flygande stein.
Me ropte høgt og skrata og lo, nar ein stein klovna midt i to, ell spratt pa ein haug og faktisk flaug. Nar det dundra og braka i kvist og kraka Og store tre lett vart meia ned.
Me kjende suget ta vaksen kraft. Det lukta svidd av gamal gneis Nar tyngdekrafta fekk spelerom, og alt va her og no, i ein flygande stein.
Me kjende suget ta vaksen kraft. Det lukta svidd av gamal gneis Nar tyngdekrafta fekk spelerom, og alt va her og no.
Me kjende suget ta vaksen kraft. Det lukta svidd av gamal gneis Nar tyngdekrafta fekk spelerom, og alt va her og no, i ein flygande stein. i ein flygande stein. Ja, i ein flygande stein.
Det va utpa hausten, seint i oktober da elva hja'n Gamle Bry'n skull byggjast ut. Det va amper diskusjon i avisa, mange som ropte: VERN!
Dei kommo med tog og bil heilt ifra Oslo. La seg inn pa campingen hja Gamle Bry'n. Han vart eitrande forbanna, dammen skull byggjast no.
De sko fa're akkorat slik som de vilja, ropte'n Gamle Bry'n og slo lyset ta. De sko fa're akkorat slik som de vilja, for no tek eg straumen og gar. Ha 're bra!
Dei soto med tusjpenn og tegna plakata. Eit team ifra Dagsrevy'n svinsa omkring. Eit intervju stod høgt pa lista, helst me'n Gamle Bry'n.
De sko fa're akkorat slik som de vilja, ropte'n Gamle Bry'n og slo lyset ta. De sko fa're akkorat slik som de vilja, For no tek eg straumen og gar. Ha 're bra! (Ha, ha)
Hvis du æ ta dei som røykji, so kjem det ein sang te deg. Du prøve nok a kutte ut, men alder om du fær det te. Mange gongu ha 'ru prøvd, men so kjem det plusseleg ein dag, som har alt for mange grunna te a ta eit drag.
Snart so æ're ingen stan som du fær sita ned i fred. For røykjara bi kjeppjaga og dei era te spott og spe. No bi're snart forbudt med nikotin i alle hus med innlagt lys. Utta veggen star ein hop med sigarett og frys.
Og pa TV star ein doktersprett og tegna og fortel, at du kjem te røykji 're spent ihel. Ja alle sko me døy, det gjeld bade deg og meg, men no har eg lyst te a ha're triveleg.
Kansi ha 'ru prøvd fortvila a venja 're te med snus. Men brune spar ta snuslepa vil alder nokon ha i hus. Og om prisen stig og stig, om 'n gar te himmels med eit smell, ja om heile løne gar med ma 'ru røykji lell.
Og pa TV star ein doktersprett og tegna og fortel, at du kjem te røykji 're spent ihel. Ja alle sko me døy, det gjeld bade deg og meg, men no har eg lyst te a ha're triveleg.
Ja pa TV star ein doktersprett og tegna og fortel at du kjem te røykji 're spent ihel. Ja alle sko me døy, det gjeld bade deg og meg, men no har eg lyst te a ha're triveleg. Ja alle sko me døy, det gjeld bade deg og meg, men no har eg lyst te a ha're triveleg.
Dæ'æ stor forskjel pa leik og alvor, og no vart det litt for varmt for meg. No dreg eg min veg, men eg gløymer deg aldri. Eg trur det tek si tid før eg fær fred.
Hvis du har ein draum, og kan fantasere, ein dag so kan det hende alt slær te. Hvis du set deg eit mal, da æ sjansen større. Det æ ‘kji flaks, men klare tanka som styra deg.
Livet æ eit spel du ma spela i. Det æ upp te deg koss du tolka rolla di. Og no dreg eg min veg, men eg gløymer deg aldri. Eg trur det tek si tid før eg kan fa fred.
Det æ lett bi blind nar ei jente kasta garnet, og prata om unga, hus og ring. Du kan gløyme burt ko ‘re va ‘ru leita ette, og so sit du att med ingenting.
Det vart alder te at eg gjifta meg, gjere no slett ingenting. Nei, det vart ikkje noko ta a fa seg ring pa fing. Det va nok mange velja i, og fleir eg kunne fa. Men ho eg vilde ha va beintut likeglad.
Ofto so æ're tungt a ga aleine som ugjift mann. Likevæl tenkji eg sjelda hardt pa ho som hugen fann. Eg kunna kansi vart ei an og fatt det ganske bra. Men ho eg vilde ha va beintut likeglad.
Eg ska no 'kji akkorat skryte, men eg va ganske populær. Pene jentu dei baud seg fram som modne tytebær. Eg smakte bade ei og to, dei voro ganske god. Men ho eg vilde ha va beintut likeglad. Eg kunna kansi vart ei an og fatt det ganske bra. Men ho eg vilde ha va beintut likeglad. Ja ho eg vilde ha va beintut likeglad.
No sit eg pa den høgste tind, og eg som stod og banka pa St. Peters grind. Eg trudde eg vart liggjan' dau, det va ei nakso lang, real magasjau. No ringji klukka ding, dang, dong, der sit den sama djevel'n eg sag eigong, men eg har ingen hovtong.
Den kroppen øylegg mange ting, han ha kara te seg bade sjel og fing. Eg skulde nappa skod'n ta'n kansi stappa turrbrisk uppi rauve pa'n. For nar eg mana'n te og dra, Gamle-Eirik svara slapt med ha og ja. Det kan eg slett ikkji godta.
Tide gar dæ'æ ingen tid a miste, Bøygen et seg stor og feit. Vil du rundt'n so bi're langtur, da treng du sjumilskodde bein, so sant du 'kji rir pa ein rein.
No æ eg tom for mat og peng, og brokji som va trong berre heng og sleng. Eg veit 'kji ko eg tenkte pa, eg levde hardt og fort, noksa høgt pa stra. Ligg vri meg rundt i mi harde seng, skull vore unde ein høneveng som va varm og god, so vart det ei klo.
Tide gar dæ'æ ingen tid a miste, Bøygen et seg stor og feit. Vil du rundt'n so bi're langtur, da treng du sjumilskodde bein, so sant du 'kji rir pa ein rein.
