| Disc 1 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. |
| 5:56 | 
|
|||
| 2. |
| 5:10 |
|
|||
| 3. |
| 4:39 |
|
|||
| 4. |
| 4:35 | 
|
|||
|
Fredlaus som Gjest Bardsen,
tjue hunda ette meg. Sov 'kji heile natte lang fyri sole viste seg. Eg æ pa rømmen, over stein og stubb, ja hinnmann og eg æ med i sama klubb Hvis eg kjem heim før dagen gryr, vare're eit eventyr! So sprang eg beint pa hinnmann sjøl, han ga meg flusst med peng. Eg overnatta ute, pa ei halvra masaseng. So sprang eg nedat ane, men han Gamle Eirik kom. Da tok'n alle pengad'n, og forsvann som ein ballong. Har to gode grunna for a grate puta vat. Den fysste æ ho Birgjit Lien, ho va so glad og kat. Andre grunn æ fangeholet, for læsmann æ pa jakt. Og hvis 'n fysst fær tak i meg so æ mi framtid lagt! Har ei kjæring uti Solør, og ei an fra Søndre Land. Ho sigji ungjin' henn æ min, han ligna 'kji dæ grand. |
||||||
| 5. |
| 5:00 |
|
|||
| 6. |
| 4:29 |
|
|||
| 7. |
| 5:16 |
|
|||
| 8. |
| 4:00 |
|
|||
| 9. |
| 4:05 |
|
|||
|
Dæ æ jaddi me rart koss det kan ga te.
Tenk at du gar i lag med meg. Og om det blæs kalt, æ eg varm og heit, for du æ den finast eg veit. I granskande skin fra ei gatelykt, æ 'kji alt like trygt. Og spør du meg no, bi eg heilt i beit: Koffar den finast eg veit? Men nar dyna varmar kring oss bae to i mørke natta, ska eg kviske i øyra ditt og svara pa koffar du æ den finast eg veit. Kor eg henta alt motet fra Kan 'kji eg forsta. Men ein ting veit eg klart og greit: At du æ den finast eg veit. Nei, at eg skulde ha slik tur, det æ 'kji te a tru! Nar alt va slutt, og eg skull ga, ved døra der stod du! |
||||||
| 10. |
| 4:04 |
|
|||
| 11. |
| 4:09 |
|
|||
| 12. |
| 5:13 |
|
|||
|
Du æ ein tosk, du bi 'kji gift,
sa ho mor, eg skull' pa vift. Eg skulde sport ko feilen va, men eg va stolt og syntest sjal eg va i slag. Æ 'kji so heilt sikker i dag. Eg har 'kji antle drag. Eg ha no dansa med mange, og kasta stein pa jenteglas. Ha rusla heim i doggvatt gras. Berre fjas, eg høyre latten nar eg gar. Svir som salt i vidapne sar. Eg har 'kji antle drag. Nei, eg skjøna meg 'kji stort pa kvemfolk, nei da strekk 'kji vetet te. Dæ' harmeleg, men ko ska'n, dei era slue som fan. Ei æ mjuk som ei fløyelspute. Ei æ hard som ein flintestein. Ei æ sjelda og alder ute. Ei æ ven med kort mannebein. No ha eg prøvd med 'ræ meste. Eg kjøpte bat, eg kjøpte bil. Ein stereo-vegg med knalltøff stil. Colgate-smil, dæ va'kji hjalp i, langt ifra! Lura pa koss detta ska ga. Eg har 'kji antle drag. |
||||||
| 13. |
| 5:12 |
|
|||
| 14. |
| 4:35 |
|
|||
| 15. |
| 7:34 |
|
|||
|
Eg skull' te fjells for a jakte rein.
Bussen va ganske sein, eg skulde ga te Hein. Været va ruskut og tungt og gratt. Lendet va sleipt og vatt, sjøl vart eg redd so smatt. Hadde hverken kart ell kompass, burde jaddi hugst pa sopass. Jævlig dumt syns væl du? Mase og stein dæ va allt eg sag. Skodda kom sigande tjukk, so tung og gra. Jeger'n va liten og Vidda stor. Hadde 'kji leger ror, trengde ein storebror. Eg tok te miste true pa at eg skull' finne bue. Klukka gjikk, huttetu, va snart sju! Men da kom eg te ei krasafaren steinbu. Eine veggen sigji ut, men taket nokolein. Sette meg og fann fram nista, vat og kald so kroppen rista. Likevæl va eg glad! Afto e livet som ein skoddeheim. Vegen e langtfra bein, eg kan 'kji finne heim. Rota pa rundt i eit narrespel. Kjempa imot eit bel, lyg meg ifra eindel. Nar det e som aller svartast. Nar det bles med krappe vindkast. Nar eg gar mot eit stup, ni eit djup. Da kjem eg te ei krasafaren steinbu. Eine veggen sigji ut, men taket nokolein. Set meg ned og finn fram nista, vat og kald so kroppen rista. Likevæl e eg glad! Eg e glad! Da kjem eg te ei krasafaren steinbu. Eine veggen sigji ut, men taket nokolein. Set meg ned og finn fram nista, vat og kald so kroppen rista. Likevæl e eg glad! Ja, likevæl e eg glad! Ja, likevæl e eg glad. krasafaren - nedslite av ytre pavirkningar over lang tid. |
||||||
|
